Ik was het bijna vergeten, de serie ‘Wel en wee in de natuurtuin’. Maar hier is deel 5! Over eten uit eigen tuin. Deze keer brandnetels en druiven.

We hebben een natuurtuin, en geen moestuin. Maar er staat best wat eetbaar spul in: bramen, rozenbottels, druiven, en brandnetels. Mooi dat je hier en daar wat kan plukken terwijl je aan het rondkijken bent.

Brandnetels

Brandnetels in je tuin zijn helemaal niet verkeerd. Vlinders leggen er eitjes in, ze zijn best mooi, ze zijn lekker en zitten vol vitamine c.
Even afspoelen met koud water en bijvoorbeeld even roerbakken (net als spinazie) en hop! Bij de pasta of zo. En geen gemoestuinier nodig want brandnetels doen alles zelf. Je knipt gewoon telkens de verse blaadjes af en er komen vanzelf weer nieuwe.

In de 17e eeuw was scheurbuik tijdens lange zeereizen een veel voorkomend probleem. Dat vers fruit hielp wist men wel, maar dat dat te maken had met de vitamine c in dat fruit wist men niet. Zeevarenden hadden gewoon brandnetels mee kunnen nemen. Had ik met deze kennis in de 17e eeuw geleefd, dan was ik nu beroemd. En ondertussen ook dood.

Hieronder: een stoot vitamine c voor in de pasta!

Druiven

In de tuin staat dus ook een druif. Die wil ik uiteindelijk langs de gevel leiden om er zo kilo’s druiven van te plukken. Dan moet ik alleen eerst nog een probleem oplossen. Dit jaar hingen er een paar flinke trossen te rijpen in de zon. Ik had ze gekrent, telkens gezorgd dat ze in de zon hingen, enzovoorts. Maar zodra ik de eerste druiven had geproefd hebben ook de eksters ze ontdekt. Er is geen druif meer over.

Hieronder: voor.

Hieronder: na.