Roerdomp

Niet ver van waar wij wonen zitten roerdompen. Inderdaad: meervoud. Op aanwijzing van kornuiten van de plaatselijke vogelwerkgroep ben ik gaan kijken en verdomd: ik zat nog op de fiets toen de eerste over kwam vliegen. Later zag ik er nog twee vliegen en zo kreeg ik de roerdompenkoorts. Dus ik ben weer terug gegaan.

Hieronder: roerdomp. Het ziet er altijd zo onhandig uit, landen in het riet. Maar ik vermoed dat daar het nest is. (tekst gaat verder onder de afbeelding)

Waarom roerdomp?

Roer is het (heel) oude Nederlandse woord voor riet. Domp slaat op het geluid; het is de stam van het werkwoord dompen (een dof geluid doen horen). Ik kan overigens melden dat ik gisteren een vliegende roerdomp hoorde roepen en dat leek meer op de krijs van een reiger.

Hieronder: pas als ze langs het riet lopen, zie je hoe goed ze gecamoufleerd zijn.  Het visje zag hem ook niet aankomen. (tekst gaat verder onder de afbeelding)

Camping de Roerdomp

Ik dacht door die roerdompen aan iets anders. Sta me toe even af te dwalen naar Camping de Roerdomp.
In 1994 (of was het ’95?) waren ik en goede vriend Maarten op pad gegaan met een kayak vol kampeerspullen. We kampeerden waar het uit kwam, maar we hadden thuis op een waterkaart wat campings aangekruist in de veronderstelling dat wie die wellicht aan zouden doen. Bij de Nieuwkoopse plassen stond dat kruisje op Camping de Roerdomp.

Hieronder: de kayak in kwestie met de kampeerders in kwestie. Een zak met kleren op de voorkant, met een snelhechter om hem vast te houden, deed natuurlijk wonderen voor de hydrodynamica (tekst gaat verder onder de afbeelding)

Na een dag varen kwamen we bij de Nieuwkoopse plassen, waar een oude knakker in een prachtige houten kano ons aansprak. Het bleek (ook) een kamperende natuurliefhebber. ‘De roerdomp is niks voor jullie. Veel te druk. Kom met mij mee, ik heb een betere plek.’.  Zo kwamen we op een veldje bij een klein jachthaventje te staan. Drie tentjes op een veld. De oude knakker werd een vriend en we hebben daar naast de Nieuwkoopse plassen een paar indrukwekkende weken doorgebracht: in de schemer heel stil tussen de rietkragen door varen, purperreigers, libellen, vastlopen in de veenbodem, noem het maar op.
‘s Avonds laat luisterden we voor de tent bij een stormlamp nog zachtjes muziek, en voerden we diepe gesprekken. Als we oud werden, werden we zoals die knakker. Hij heette Bram.

Camping de Roerdomp bleek inderdaad een te mijden plek, al hebben we er nog wel een joggingbroek gekocht en een halve kip gegeten. De Roerdomp is nu weg. De grond bleek vervuild en is nu gesaneerd,  om plaats te maken voor dure woningen.
Ónze plek naast het water ligt er nog steeds vredig bij. Ik geloof dat er nu een kleine fietscamping is gevestigd. 

Hieronder: kamperen = organiseren. Dat was duidelijk het devies. (tekst gaat verder onder de afbeelding)

Hieronder: en weg, voor de volgende voedselvlucht.