Uitgeverij Bruna vroeg me om – wederom – een recensie te schrijven over een boek van Peter Wohlleben. Doe ik! Boeken over natuur vreet ik bij het ontbijt. Nou ja, ik lees in elk geval graag. Hoe meer je weet over de natuur, hoe boeiender ze wordt.
Maar: zou het weer boomknuffelen worden?
Haha, er zijn grenzen natuurlijk 😉
Mooie duidelijke recensie weer! Ik denk dat deze auteur met zijn boomknuffelen en wild knuffelen een wat breder leespubliek wil bereiken. Mensen willen graag iets menselijks in dat soort dingen zien, een soort herkenbaarheid.
Ik wil beide boeken uiteindelijk wel lezen; ik ben heel benieuwd.
Ja, dit is leuk en het leest makkelijk weg. En ergens doe ik hem met boomknuffelen ook een beetje tekort hoor, maar als het allemaal heel genuanceerd moet, wordt het een recensie van zes pagina’s. Dat leest geen kip (…).