Bij ons in de buurt is een buurtkruidentuin. Een stuk lelijk gemeentelijk natuurarm onderhoudsarm (hop, vier bijvoeglijk naamwoorden op een rij) plantsoen is geadopteerd en er is iets moois van gemaakt. Adoptiegroen heet dat. Een kruidentuin, waar je mag plukken, en waar je aan mee kan werken. Geen plaats voor bestrijdingsmiddelen en wel plaats voor natuur.
Dat meewerken doen wij ook, op bescheiden wijze. Ik heb er een insectenhotel (waarvan ondertussen verschillende kamers bezet zijn) opgehangen en mijn vrouw heeft het begin van een takkenril gemaakt.
Twee weken terug week hebben mijn vrouw, Bram en ik geholpen met het bouwen van een aardbeientoren. Dat moet een dikke bult met veel aardbeien worden.
Hierboven: de voet van de toren, inclusief een soort van fundering.
Hierboven: tussentijds moet er geëvalueerd worden.
Hierboven: de aardbeien gaan straks de stenen overgroeien. Wat dan ontstaat is een grote berg aardbeien.
Hierboven: ook de jongste bediende van deze website droeg zijn steentje bij.
Steeds meer tegels
Nederland vertegelt. Steeds meer mensen willen een tuin zoals je die bij rouwcentra en crematoria ziet: lekker strak met veel tegels. En soms zelfs kunstgras! Een dooie boel, kun je met recht zeggen.
Maar je kunt iets tegenover die tegeltrend zetten! Veel gemeenten bieden die mogelijkheid.
Ondertussen zijn we zelf bezig met een plan om ook een stuk groen te adopteren, en daar een vruchtentuin van te maken. Wordt vervolgd.
Geweldig zo’n klein en groots project tegelijk! Ik vind die aardbeientoren een uitvinding… kom ik aan met mijn plastic hangpot.
Wij hebben tegels voor terras en tuinpad, maar de rest mag in de tuin nog aarde zijn en er groeit van alles: ook kruiden inderdaad, een appelboom, tomatenplanten (straks weer), aardbeienplanten (ook straks), noem maar op. Eten uit eigen tuin is zo leuk, zien hoe het groeit en ontwikkelt.
Voor alle duidelijkheid: onze tuin is maar 5 x 7 meter en dan gaat de schuur er nog van af. En het is heus niet erg decoratief ingericht. Maar het groeit en bloeit en het is buiten. Dat blijft genieten.
Leuke foto’s!
Groetjes, Marjon.
Prachtig toch. Onze tuin wordt steeds mooier; dat kan heel goed samengaan met een natuurtuin. Maar ik hou ook wel van rommelige tuinen, waar de natuur kennelijk een groot deel van de regie in handen heeft. Fruit hebben we ook veel, maar meer is altijd beter, vandaar het idee om zo’n stuk groen te adopteren.
Ja daar houd ik ook van, een rommelige tuin 🙂
En als ik ruimte had, zou ik daar ook nog groente verbouwen. Ik heb ooit eens een aardappel-die-toch-al-uitliep in de grond gezet. Daarna vergeten, tot er een aardappelplant omhoog kwam. En opeens hadden we een aardappeloogst voor één persoon. Dat soort dingen zijn zo leuk!
Goed initiatief Dolf. Nu nog de tuinameublementen, de buitenverwarmingen, de allesbranders en de tuinkeukens boycotten.
De tuinkeuken. Wat móet je ermee in Nederland?