Ik fiets graag een beetje rond in de buurt. Gisteren had ik bedacht dat ik wat foto’s wilde maken van een oud gemaal, midden in de Oostbroekpolder hier vlakbij. ‘s Ochtends valt het licht precies goed op het kreupele gebouwtje, en met de drone zou dat mooie foto’s opleveren.
Maar in het weiland zaten weidevogels. En die wilde ik niet verstoren met een drone. Dan maar naar huis, en terug met de telelens.

Hieronder: mooi weer om door de polder te dwarrelen. 

Toen ik terugkwam stond het licht inmiddels verkeerd. Er zat maar een ding op: een mooi plekje opzoeken en daar maar een poosje rondkijken. En dat was goed. Dit voorjaar ben ik te weinig op pad geweest. Ik zag – dit jaar wat laat – mijn eerste boerenzwaluwen, en hoorde tureluurs.

Hieronder: boerenzwaluw. Geen sinecure om die vliegen op de foto te krijgen. Maar ik had tijd. 

Over dat gemaal heb ik tot nu toe maar weinig kunnen vinden. Ik weet dat er vroeger een molen stond, die later voor wat gemaal vervangen is. Maar oude foto’s heb ik nog niet kunnen vinden. Wordt vervolgd – na het broedseizoen.

Hieronder en hierboven: ik keek wat rond. Het deed met denken aan het liedje ‘Verloren tijd’: “Je wordt geboren en je kijkt wat rond, je snapt er niks van en ze stoppen je weer onder de grond.”.