Ze zitten hier in de buurt, twintig minuten fietsen. Bruine kiekendieven. Onderweg zie ik visdieven, rietzangers, noem het maar op.

Hierboven: soms ben je teveel bezig met een foto van dichtbij te maken, terwijl de lucht veel te mooi is om niet op de foto te zetten. Het is trouwens makkelijker ook, op deze manier.

Voor de kiekendief hierboven (en de bruine kiekendieven waar ik laatst over schreef) moest ik een eindje fietsen. Maar afgelopen week ontdekte ik een paar (dat aan het nestelen is) dicht bij mij in de buurt. Wel zo comfortabel.

Nu even wachten op mooi licht – en op een mooi moment waarop ze zich laten zien. En geen domme dingen doen. Gisteravond presteerde ik het om met mooi licht tot twee keer toe op de verkeerde plek te staan. Ik had ze namelijk ergens anders dan verwacht zien landen, dus posteerde me zodat ik mooi zicht had op de nieuwe plek. Vervolgens landden ze weer op de oorspronkelijke plek.
Het is net als bij de kassa in de supermarkt wisselen van rij: slecht plan.

Hierboven/hieronder: riemen vast, we gaan landen.

Hieronder: de man. Duidelijk te herkennen aan de donkere vleugelpunten.