Egelproblemen

Een betere titel zou misschien zijn: problemen met egels. Want ik héb problemen met egels. En die egels kan het geen zak schelen.

Het begon allemaal met een egelhuis. Daar zetten we in de zomer elke avond een bakje egelvoer in. Tot ik zag dat er een kat was die zich in dat huisje wist te wurmen om het egelvoer op te eten. Ik maakte een langere tunnel aan het huisje en dat werkte.
Maar vorig jaar zag ik telkens hommels het huisje binnengaan. Een voorzichtige blik leerde dat er een hommelnest gevestigd was. Hommels hebben een voorkeur voor gebruikte nesten van zoogdieren en vogels dus op zich geen vreemde zet. En leuk ook; ik hou van hommels. Maar wat moest ik nu met de egels?

Hieronder: egelsnelweg onder de schuttingdeur. (tekst gaat verder onder de foto)

Egelhuis nr. 2

Ik plaatste daarom maar een tweede egelhuis achter in de tuin. De tunnel was wat smaller dus niet geschikt voor katten.
Op een avond hoorde ik wat geluiden in het egelhuis. Ik bleef doodstil zitten. De geluiden bewogen zich richting de uitgang. Daar kwam de egel! Maar nee. Ik keek recht in het gezicht van Boelie. Onze overbuurjongen. “Mauw mauw” zei hij want het is een spraakzame kat en ik geef toe: het is een aardig kereltje. Even aaien.
Maar goed, ook aan dit huis moest dus een langere tunnel komen, waardoor het echter niet meer zou passen op die plek. Dus ik maakte een langere tunnel en richtte een nieuwe plek in. En elke avond zette ik daar een bakje egelvoer in. Dat ging echter zó snel leeg dat ik er meer voer in deed. Veel meer dan een egel eten kan. Ik begon te vermoeden dat er meerdere egels kwamen dineren. Leuk!

Hieronder: egelhuis nummer 2. (tekst gaat verder onder de foto)

Egelvoederhuis

Maar vorige week opende ik het huis om het voer te plaatsen, om snel terug te schrikken: er sliep een egel in het huis. Ook leuk zeg, maar waar moest ik nu het voer neerzetten? Egels zijn erg gevoelig voor verstoring. Ik kon niet gewoon een bak egelvoer naast die slapende egel pleuren. En open en bloot in de tuin neerzetten werkt niet: dan eten de katten en de eksters het voer op. Maar: er was natuurlijk nog het oude egelhuis! Hommelvolken sterven af aan het eind van de zomer, dus dat moest kunnen. Even schoonmaken.
Maar hommels waren niet de enige bewoners. Talloze pissbedden – waarvan er opmerkelijk veel het iridovirus droegen (je kunt dat zien omdat ze blauw/paars zijn; die pissebedden gaan binnen een paar dagen dood). Maar er had zich meer genesteld; ik weet alleen niet wat. Ik herkende het nestmateriaal niet. Uitzoeken dus.

Alles heb ik eruit geflikkerd, tot plezier van de vogels in de tuin, die een extra maaltijd geserveerd kregen. De boel schoongemaakt en er stro in gedaan. Maar toen realiseerde ik me dat het eigenlijk is het helemaal niet handig om dit huis te gebruiken als voederhuis. Er bovenop staat namelijk de ekster-en-kauwbestendige (maar geschikt voor spechten en kleinere vogels) Siebert vogelvoederkooi 2020 ™, dus kun je er bepaald niet makkelijk bij. Ongeschikt als voederhuis dus. Verspilde moeite. Ik kan niet eens kijken of er een egel in slaapt. Nou ja. Er zal wel iemand – insect of zoogdier – blij mee zijn.

Dus heb ik vandaag maar een extra voederhuis gemaakt. Functionele eisen: doorzichtig en zonder bodem, zodat er niet geslapen gaat worden. Het moest snel dus een mooi voederhuis komt volgend jaar wel. Voor nu heb ik een bak van de Ikea verminkt en een stuk regenpijp (dat wil zeggen: restmateriaal van de lanceerbuis van een waterraket) aan die bak getaped.
Vanavond zullen we zien of het de egels bevalt.

Hieronder: nieuw egelvoederhuis. Is het niet enig? (tekst gaat nóg verder onder de foto). 

Egels zijn niet zindelijk.

Egels zijn – de titel van deze alinea verklapt het al een beetje – niet zindelijk.
Meer egels in je tuin betekent meer egelstront. Ik stapte laatst met mijn sloffen in de egelpoep en liep er zonder het te weten mee over het tapijt naar de bank. Om pas daar te ontdekken wat er gebeurd was. En dit is bepaald niet de eerste én de laatste keer dat die egelstront mij dwars zat.
Toen ik vorige week voorzichtig keek was de egel namelijk niet in het huisje. Dat betekent trouwens dat het beestje niet elke dag op dezelfde plek slaapt én dat ze (ik denk dat het een vrouw is) nog niet in winterslaap is. Wat ze wel doet is schijten, en veel ook. En ook gewoon in dat egelhuis. En zó veel dat ik bijna zou gaan denken dat deze egel wel degelijk al dat voer alleen opeet. En ik weet dat het geen kat is; ik heb om dat uit te sluiten namelijk meelwormen, zonnebloemkernen en pinda’s door het voer gemengd en alles wordt opgevroten.
(Naschrift 2023: ik ben inmiddels overgestapt op het uitsluitend voeren van kattenbrokken, met een zo hoog mogelijk gehalte aan vlees. Dit op advies van de egelbescherming). 

Hieronder: egel. (Tekst gaat verder onder de foto)

Ik schreef hierboven ‘Het begon allemaal met een egelhuis.’. Maar het begon in feite toen we hier net woonden. Ik hoorde allerlei gedoe in de tuin en meende dat er inbrekers waren. Ik sloop naar beneden met een balk om de indringers te verjagen. Voorzichtig opende ik een spleetje tussen de gordijnen. En zag twee egels copuleren.
Vanaf toen zetten we voer neer. En tóen begon deze toestand.