Wanneer we op vakantie gaan ben ik er op gebrand vooral niet teveel mee te slepen. Ik maan mijn vrouw en zoon dat er níets teveel mee mag. En dat geldt ook voor mijn fotospullen. Wél een telelens mee, wel een 24-105 mm mee, maar géén groothoek en géén macrolens. De ervaring had geleerd dat ik vooral die macrolens op vakantie toch niet zo veel gebruik.
Wat stond ik mezelf te vloeken toen ik meteen op de eerste dag van onze vakantie – op de camping – op liep tegen een bronlibel, talloze bosbeekjuffers, groene eendagsvliegen, blauwe breedscheenjuffers, waterwantsen, en muurhagedissen. Ik overdrijf niet. Later kwamen daar nog de koninginnenpages (ja, meervoud), zandhagedis en vliegende herten (ja, ook meervoud) bij. Op de camping! Zonder macrolens.
Hieronder: bronlibel. Met prooi.
Glibberend door de Dordogne
Ja, het was een natuurcamping maar dit verwacht je toch niet?! Niet dat ik een klacht ga indienen maar volgende keer verschijn ik daar met het complete cameraservies.
Maar het werd dus klooien met de telelens. En dat is een flinke toeter, kan ik melden.
Wadend door de Dordogne – glibberend over de stenen op de bodem, bang voor mijn apparatuur – ging ik aan de slag. Wat een hoop insecten!
Hieronder: bosbeekjuffer. Leuke waarneming: de bronlibel deed ook uitvallen naar de bosbeekjuffers, die tot mijn verbazing reageerden door uit te vallen naar de bronlibel!
Muurhagedis
De muurhagedis. Overal in Frankrijk kom je die rakkers tegen. Maar hier zaten ze voor de stacaravan op het vlondertje. Met een fles bier in mijn hand heb ik een tijdje zitten kijken naar zo’n beestje. Er kwam een vliegje. Dat scharrelde rond, vlakbij de muurhagedis. Hap. Zo drink ik graag bier.
Hieronder: muurhagedis. Goed tegen vliegen.
Hieronder: natuuronderzoek is ook leuk zonder camera. Vergeet ik soms. Bram niet.
Groene eendagsvlieg
Ook verzamelden we larvenhuiden van de groene eendagsvlieg. Die zagen we ook boven het water, intensief bejaagd door kwikstaarten en zwaluwen.
Ik heb eens op een andere vakantie mijn camera (met macrolens) op een statief gezet en een stuk mango neergelegd en zo hagedissen van heel dichtbij gefilmd. Ik herinnerde me dat toen ik in het water stond te klooien. Het had allemaal gekund, deze vakantie.
Onder mijn neus dreef een groene eendagsvlieg voorbij. Ik legde hem op een steen. Duurde zijn korte leven toch nog iets langer.
Hieronder: groene eendagsvlieg.
Wat een prachtige foto’s weer!!👍🏻
Dank je wel! Ze zullen niet in mijn portfolio komen hoor… Daar had ik toch echt die macrolens voor nodig gehad!