Maarten Schoemaker is behalve een goede vriend ook enthousiast verzamelaar van fossielen. Hij schrijft over de vreemde en interessante vondsten die hij, over het algemeen op het strand, doet. Over het algemeen onder zijn alias Mees Brilmans. Dit keer deel 2 t/m 4  van de handleiding voor het reconstrueren van een ganzenskelet. Pas op: vandaag gaat het meuren!

Bouwtekening

Deel 2 en 3 zijn de bouwtekening en de toelichting erbij. Zie hieronder.

Deel 4: Voorbewerking 

Een aantal materialen dienen voorbewerkt te worden alvorens u er mee aan de slag kunt. Zo moet je de KOMO sluitstrips ontdoen van het witte plastic en het ganzenkadaver van al het overtollige weefsel. Van de binders gebruiken we alleen het ijzerdraadje, van de gans alleen de botten. De rest hebben we niet nodig.

Het plastic van de binder halen, zal niet al te veel problemen opleveren. Een stuk lastiger is het om de gans te ontdoen van het vlees. Naast het oeroude kluiven, wat slechts bij verse en bereide exemplaren valt aan te bevelen, bestaan hiervoor een aantal methoden. Je kunt het kadaver uitkoken, macereren of gewoonweg de natuur zijn werk laten doen. Dit laatste kost de meeste tijd, maar de minste moeite. Mijn persoonlijke voorkeur gaat hier dan ook uit.

Uitkoken: Snij zoveel mogelijk vlees van het skelet en leg het in een pan met water. Verwarm het water, maar laat het anders dan de naam van deze methode doet vermoeden niet koken. Voeg wat soda toe. En laat het geheel zo staan. Na een dik uur kan je het vlees makkelijk verwijderden.

Macereren: stop het kadaver of het gewenste deel ervan in afsluitbare ton. Gooi er een behoorlijke hoeveelheid waspoeder bij. Verwarm het geheel tot pak hem beet 37 graden en laat het staan. Met een beetje mazzel is het vlees na een week al opgelost, zo niet dan laat u het nog een nachtje staan. Aan deze vrij gemakkelijke methode zit echter een nadeel: het stinkt. En behoorlijk ook!

De natuur zijn werk laten doen: neem een doos, het liefst van plastic, en maak er potlooddikke gaten in. Leg het kadaver in de doos en geef de doos een plek in de tuin. Bij voorkeur onder de grond. Wacht een half jaar, graaf het op, spoel het af en klaar.

Voor alle drie de methoden geldt: wie stralend witte botten wil, bleekt met waterstofperoxide. Wie er niet om geeft, laat dat.