Ik ga klagen. Een mooi landschap: voor normale mensen een lust voor het oog. Voor wethouders en projectontwikkelaars een kans om nieuwbouw neer te plempen.
Een overbodig industrieterrein, een pretpark of een horecagelegenheid die niet strookt met het bestemmingsplan, waar niemand om heeft gevraagd, maar die er toch komt.
De oever die je hieronder ziet bijvoorbeeld. Daar komt een horecapand van zeven meter hoog en 250m2 oppervlakte. Bezwaar maken kan natuurlijk allang niet meer. Slimme jongens, die juristen van de gemeente. Bestemmingsplan allang vastgesteld en zo.
De gemiddelde bewoner van Zoetermeer is natuurlijk niet blij met deze nieuwbouw; Zoetermeerders waaien uit langs deze plas aan de rand van de stad en genieten van de ruimte, het vrije uitzicht – eindelijk geen beton meer in zicht. Er wordt veel gevliegerd. Hier begint het Groene hart van Zuid-Holland.
Maar de gemeente heeft niet zoveel met die gemiddelde bewoner. Dus wordt er gebouwd.
Hierboven: rust. Dát moet je niet hebben in een stad. Bouw iets!
Hierboven: een groene skyline. En een vliegerweide. Fout! Haal de betonmolen. Alleen beton levert geld op.
Hierboven: Hela! Het restant van een oude molen! Dát mag je natuurlijk niet zien dus daar zetten we een horecapand voor.
Maar het meest ergerlijke is misschien nog wel dat die horeca op de exacte plek wordt neergeplempt als waar ik onderstaand 360-graden-wereldbol-panoramading maakte. De titel van die bol is ‘Dolf’s wereld’. Maar die wereld wordt dus een horecapand.
Ja, verschrikkelijk vind ook ik het. Na restaurant Aa-zicht kwam er een 2e horecabedrijf bij, ondanks alle protesten van een groot deel van de Zoetermeerse bevolking. En nu een 3e bedrijf.
De lol gaat er wel vanaf om rondom de Zoetermeerseplas lekker te onthaasten.
Ik moet er niet aan denken dat straks de hele oever is volgebouwd.
Laten we hopen dat het op de Zuid-oever blijft zoals het is, met dat rietveldje en de paadjes. En wie weet, met een nieuw college, dat het beter wordt.