Mensen houden niet van werken. Daarom is iedereen blij met het weekeinde en vakantie.  We dromen ervan om de loterij te winnen en ontslag te nemen vanuit het vliegtuig. Leven op een plek in de zon, waar het leven rustig is en het eten gratis.

Maar de meeste kantoren lijken op formicaria (betekent terraria voor mieren, maar klinkt veel interessanter), het leven is niet rustig en we werken ons suf, waarschijnlijk tot de toekomstige pensioenleeftijd van 83.

Misschien is het ook wel daarom dat veel mensen een hekel hebben aan mieren. Omdat mieren graag werken. Tot ze dood gaan. We zijn jaloers!

Hierboven: mier zonder problemen op weg naar het werk.

Weetje van de week: de mier stamt af van de wesp (die andere gehate gast op feesten en partijen in de tuin), en dat is goed te zien aan hun bouw.

Hierboven: nog een mier zorgeloos op weg naar het werk.

Werk?

Naast het bouwen van een nest staan mieren bekend om hun activiteiten rond luizen. Ook bij ons in de tuin. In de vorig jaar geplante knotwilg hebben de mieren enkele luizenkoloniën. Die luizen worden letterlijk beschermd tegen carnivoren als het lieveheersbeest. De mieren knijpen vervolgens wel de luizen uit voor hun honingdauw.

Ik stond maar eens een tijdje te kijken bij de knotwilg. De mieren die op weg zijn naar de luizen zien er normaal uit. De mieren die weer terug naar het nest lopen, hebben een dik achterlijf, vol met honingdauw. Hiervan heb ik geen foto omdat die beestjes klein zijn best hard lopen wat fotograferen lastig maakt.  Bovendien had ik geen zin meer om foto’s te maken.

De mieren die werken zijn overigens altijd vrouwen. De mannen hebben vleugels en zijn louter gericht op de voortplanting.  Alleen de Koningin kan ook vliegen. Wanneer het tijd is om voort te planten gaan de mannen vliegen; zo hoog mogelijk. Degene die het hoogst vliegt wordt door de koninging gekozen tot, hoe zullen we het eens noemen, voortplanter. Dat vliegen dient om inteelt te voorkomen; te voet zou de geografische verspreiding te klein zijn en de koninging met mannen uit haar eigen nest paren – haar broers.

Op warme zomeravond met hoge luchtdruk stijgen de mieren tot behoorlijke hoogten. Zie je veel meeuwen cirkelen in de lucht op zo’n avond: die vreten vliegende mieren.

Bestrijding

Tegen de ergernis van mieren in de tuin heb ik een probaat middel: onverschilligheid. Wat kan mij die mieren en luizen schelen? Planten die het niet redden in de tuin door slakken of luizen zijn van nature dus niet goed aangepast op de omstandigheden in de tuin en horen er niet. Opzouten.

De knotwilg, bijvoorbeeld, heeft er totaal geen last van. Die hoort van nature in onze omgeving thuis. Wil je met alle geweld toch iets doen tegen mieren, nodig dan vooral padden uit. Die eten graag mieren. En veel. Paddenpoep zit vol met de resten van mieren.

 

9 Comments
  1. Wat een heerlijk vermakelijk blogje weer. Mooie mierenfoto’s ook. Stammen ze af van de wesp, dat wist ik niet. Mieren vind ik overigens niet zo erg maar wespen, die vind ik gewoon eng.
    Dit jaar heb ik de vliegende mieren uittocht nog niet gezien, ik gok dat dit komende vrijdag gaat gebeuren (lekker warm weertje voor hitsige mannen mieren).
    groetjes Ghita

    • Dolf Siebert

      Werspen eng? Nee joh. Hartstikke mooie beestjes. En carnivoren; ze vreten vliegen en muggen, heel praktisch in de tuin.

  2. Tja, daar ga ik niet over mierenneuken hoor… 😉

  3. Zullen we er maar een mierenboerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrderij van maken?

  4. Nu begrijp ik de term van luizenmelken. Mieren doen dat dus. Ook bij ons in de appelboom, waar we de mieren niet erg vinden, maar die luizen weer wel. Dat schiet niet op natuurlijk. We bestrijden het simpel met zeepsop. Om nu ook nog een paddenkolonie in onze tuin aan te leggen… Het is maar een klein tuintje.

    Interessant verhaal! En inderdaad: de mier lijkt qua bouw op de wesp.

    In dierenpark Emmen hadden ze vroeger (en misschien nog steeds) een soort mierenboederij met doorzichtige gangen. Je kon het harde werken van de mieren volgen. Boeiend! Mocht je ooit die kant opgaan…

    Groetjes, Marjon.

    • Dolf Siebert

      Miereneuken doen ze ook trouwens, excuses voor de platitude.

  5. Leuk verhaal Dolf! Lekker om te lezen. Ik keek er al naar uit. De foto’s vind ik ook best aardig gelukt, gezien de omstandigheden die je beschrijft. Mag ik dit verhaal publiceren op mijn blog? Daar past hij prima!

    • Dolf Siebert

      Tuurlijk. Ik heb het allemaal een beetje afgeraffeld, omdat ik gewoon weer eens wat wilde publiceren. Echt mooie natuurfoto’s heb ik de laatste tijd nog niet gemaakt. Ga ik wel langzamerhand mee aan de slag.

  6. wat een heerlijk verhaal over mens en mier ,we kunnen nog heel veel leren,als we willen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Privacy Settings
We use cookies to enhance your experience while using our website. If you are using our Services via a browser you can restrict, block or remove cookies through your web browser settings. We also use content and scripts from third parties that may use tracking technologies. You can selectively provide your consent below to allow such third party embeds. For complete information about the cookies we use, data we collect and how we process them, please check our Privacy Policy
Youtube
Consent to display content from - Youtube
Vimeo
Consent to display content from - Vimeo
Google Maps
Consent to display content from - Google