Rottumerplaat: Jan Wolkers vond het er heerlijk, Godfried Bomans vreselijk. Ik moest het doen met een blik door mijn telelens vanuit Noordpolderzijl en trok dus sowieso aan het kortste eind.

Hierboven: Rottumerplaat. Niet te verwarren met Rottumeroog, hieronder.

Ik ben wel eens op Engelsmanplaat geweest. Met een wadlooptocht met fantastisch weer. Door diepe geulen, met de rugzak soms boven het hoofd, bereikten we de zandplaat. Het landschap is er groot, de luchten zijn er groot, de mensen worden er klein.
Op Engelsmanplaat staat een huisje. ‘s Avonds, als ik in bed lig en niet meteen kan slapen, droom ik ervan op daar te wonen. Ver van al het gezeik van iedereen.
Ongetwijfeld is die diepe wens de reden van het feit dat ik lang vrijgezel ben gebleven. Vriendinnen waren er wel, maar het kwam nooit tot samenwonen. Tot ik mijn vrouw ontmoet heb. Aan haar valt maar een nadeel te ontdekken: ze wil niet op Engelmanplaat wonen.

 Hierboven: Engelsmanplaat. Ja, daar ligt een zeehond.

Alleen zou ik maar een klein huisje nodig hebben. Wel op een mooie plek, want ‘mooi’ betekent wat mij betreft ook ‘ver weg van mensen’. Op Schiermonnikoog zag ik er ook een staan. Op de Binnenkwelder, met zicht op de Waddenzee. Mijn gitaar, mijn camera, een stapel boeken en ik in zo’n huisje: wat zouden we gelukkig zijn.
Hoewel: nu heb ik een vrouw en een zoontje. Die moeten toch ook mee.

Nederland kent trouwens meer onbewoonde eilanden dan je zou denken. Griend, Engelmanplaat, Simonszand (wel erg natte voeten bij hoog water!), noem maar op. Maar zelfs in het Markermeer:  het vuurtoreneiland.

De vraag is wel telkens: wat is een eiland?
Volgens Wikipedia: Afgesproken is dat een zandplaat aan de definitie van een eiland voldoet wanneer minimaal 160 hectare bij gemiddeld hoog water niet meer worden overspoeld. Engelsmanplaat voldoet bij lange niet aan deze definitie omdat bij gewoon hoogwater de plaat vrijwel geheel onderloopt.
Hoezo ‘Afgesproken is…”?  Met mij is niks afgesproken. Ik vind Engelsmanplaat een eiland.