In de Scheveningse wijk Duindorp, zo las ik, is de PVV de bij de gemeenteraadsverkiezingen de grootste partij geworden. En dat bracht me iets in herinnering. Nee – geen politiek correct gezwets op deze website. Het deed me heel ergens anders aan denken.

Scheveningen
Ik liep tijdens mijn studie stage, ergens in Scheveningen. Een jaar lang liep ik elke pauze naar het strand en het noordelijke havenhoofd. Ik zag dat de zee elke dag een andere kleur heeft, dat zwanen ook in zout water zwemmen en ik zag steenlopers. Ik zag een hondshaai, en haalde mijn voet open aan een mossel. Ik zag boten komen en gaan.

Hierboven: steenloper in Scheveningen.  

Dichtersloopbaan
Op een dag zag ik dat iemand op het baken van het havenhoofd had geschreven: “Hou Duindorp blank.”. De dag erop nam ik een merkstift mee en schreef onder die vrolijke leuze: “Koop dus geen zonnebank.”.

Dat was een van de grote hoogtepunten van mijn dichtersloopbaan. Een ander hoogtepunt, om het even in perspectief te brengen, was het lied dat ik schreef voor al mijn ex-vriendinnen: ‘Ik ben zo blij nu je weg bent bij mij.’.

Scheveningen
Een mooie plek voor een stage. Ik kwam er voor heel andere zaken maar ik leerde elke pauze weer iets over de natuur. Of ik zag gewoon iets moois. En zo leerde ik ook de plek kennen waar, jaren later, mijn vrouw en ik elkaar voor het eerst kusten.
Stukken beter dan het adres waar ik in eerste instantie aan de slag zou gaan: een psychiatrische instelling waar ik, nog voordat ik was begonnen, ruzie kreeg met het hoofd Personeelszaken. Totaal geschift, dat mens.