Ook in onze tuin huist een roodborst. Een mooi beestje en makkelijk te fotograferen. Roodborsten zijn immers niet schuw, zoals andere tuinvogels dat vaak zijn. Maar waarom eigenlijk niet?
Om dezelfde reden als waarom ze in de natuur bijvoorbeeld wilde zwijnen opzoeken. Die woelen in de grond en zo komen er bodemdiertjes als voedsel beschikbaar voor de roodborst. Wie de tuin wel eens omspit kent dat gedrag. Het gaat allemaal om eten.
Kennelijk hebben er zich tijdens de evolutie van de roodborst (tot nu toe, want de evolutie gaat natuurlijk gewoon door) vaker nieuwsgierige roodborsten succesvol voortgeplant, omdat ze meer eten vonden. En kennelijk werden de schuwe roodborsten minder vaak opgegeten door roofdieren, maar vonden ze tevens minder eten.
Elk jaar dezelfde roodborst?
Onze buurvrouw zei eens:”Elk jaar komt het roodborstje weer terug in mijn tuin.”.
Niet waar. Het is elk jaar een andere roodborst. Hoewel roodborsten oud kunnen worden (11 jaar is mogelijk) komen ze zelden terug in hetzelfde territorium. Ringers vangen hoogstzelden opnieuw op dezelfde locatie als het vorige jaar dezelfde roodborst.
Bovendien moet een roodborst elk jaar een territorium innemen. Elk jaar strijd. En die strijd kan verloren worden.
De buurvrouw heb ik dat niet verteld. Zij ziet nog steeds elk jaar hetzelfde gezellige roodborstje.
Dagdier
Nog een leuk weetje. Roodborsten zijn diurnaal levende dieren. Dagdieren. Maar de dag begint vroeg bij deze beestjes: ik heb meer dan eens al om 04:00 ‘s nachts een roodborst horen zingen, in februari!
Ik denk dat de buurvrouw het wel degelijk goed gezien heeft,..dat de roodborst terug keert naar de zelfde omgeving als het jaar er voor,……bij mij komt in het najaar een roodborstje die mij kent,…..ze komt zelfs in huis, en volgt me overal in de tuin,….zit ik achter de pc,…dan zit ze voor dat raam,….speel ik piano dan komt ze naar een ander raam en wil naar me toe,….in het voorjaar was ze plots weg,…om in het najaar weer terug te komen. je wordt er stil van
De kans dat het dezelfde is, is echt héél klein. Je kunt het niet uitsluiten, maar het is onwaarschijnlijk. Zie ook de opmerking over ringers.
Maar roodborsten zijn in het algemeen helemaal niet schuw en ze zijn nieuwsgierig. Als ik in de zon een biertje drink komt er ook wel eens een roodborst kijken, en die komt dan verbazingwekkend dichtbij. Maar dat is normaal gedrag voor roodborsten. En een van de dingen die ze zo leuk maken. En of het dezelfde is of niet: het blijft mooi.
Leuk verhaal over de roodborst. Ik heb ze inderdaad vaak horen zingen, in de winter, smorgens als het nog donker is. Ik vind ze wel schattig, hoewel ze onderling inderdaad niet zo schattig zijn.
Het zijn natuurlijk ook leuke beestjes. Bijna alle dieren zijn, als het er op aan komt, niet lief. Dat we er zo naar kijken, komt omdat we menselijke eigenschapen in dieren zien – die er vrijwel nooit daadwerkelijk zijn. Jammer dan. Ik blijf een roodborst leuk vinden.
Heldere uitleg en prachtige foto!
Ze kunnen behoorlijk bloeddorstig zijn onderling. Mensen vinden die roodborstjes zo schattig (ik ook, maar ik ben dan ook mens) en vervloeken dan de kauwtjes die het ophangen vogelvoer opslokken. Maar kauwen zijn veel socialer onderling, leven samen, voeden elkaars jongen als het moet. Kan die gezellige roodborst nog iets van leren 😉
Groetjes, Marjon.
Kauwtjes zijn leuk. Wij hadden een tamme kauw, thuis. Erg mee gelachen.